Σχόλια που έγραψαν θεατές μας:

Θερμά συγχαρητήρια για την εξαιρετική παράσταση. Ευχαριστώ για το ποιοτικό θέατρο που μας προσφέρετε. ΛΜ

Ευχαριστούμε πολύ. Ήταν πραγματικά μια σπουδαία παράσταση. Συγχαρητήρια. ΤΧ

*όταν έχεις τόσο ταλαντούχους ηθοποιούς και συντελεστές, πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια καλή παράσταση;
εξαρτάται, θα μου πεις – εγώ πάλι θα πω ότι είναι πολύ δύσκολο για πολλούς λόγους που καλό είναι να μην αναλύσω εδώ
το θέμα είναι ότι στον Πάπα, στην παράσταση που είχα τη χαρά να παρακολουθήσω χθες βράδυ, κάνοντας στον εαυτό μου ένα υπέροχο προ-χειρουργικό δώρο, ξεχνάς ότι βλέπεις «θέατρο» – σε ένα άκρως θεατρικό περιβάλλον με ένα κείμενο που θα μπορούσες να το πεις έντονα βερμπαλιστικό (γεμάτο από κοινωνικές, θρησκευτικές, ανθρωπιστικές, πολιτικές, φιλοσοφικές και βαθιά διαπροσωπικές προεκτάσεις), ζωντανεύει μια ιστορία τόσο αποκαλυπτική για το πώς σκέφτονται και δρουν πίσω από την κλειδαρότρυπα, άνθρωποι που κατέχουν μεγάλα αξιώματα – μακριά από ίντριγκες, πάθη και εγκλήματα (και ναι, υπάρχουν πολλά από αυτά και στο Βατικανό) που θα έκαναν ίσως το σενάριο τόσο «συναρπαστικό» – παραμένουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά τη θέση τους, τι πρεσβεύουν, τι είναι σωστό και τι λάθος μα το ίδιο το παρελθόν τους, το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν δεν τους επιτρέπει ίσως την όποια ανατροπή – και αυτή η ανατροπή όταν έρχεται ως ανάγκη μετακίνησης και αλλαγής, όπως συμβαίνει σε κάθε στοιχείο της φύσης (άρα και στο Θεό), είναι τουλάχιστον συγκινητικό να την αγκαλιάζεις και να γίνεσαι φορέας της ακόμα και στους πιο αμετακίνητους
μέσα σε έναν τέτοιο ανεξάντλητο καμβά, βλέπεις τη «σύγκρουση» δύο σπουδαίων προσωπικοτήτων, δύο σπουδαίων ηθοποιών – με τέτοια βιρτουοζιτέ, που ξεκινάει από την ταπεινή εσωτερικότητα, την έκδηλη καταπίεση, αντίσταση συναισθημάτων και δράσεων, την απλότητα και καθαρότητα του βλέμματος και του λόγου, τη γνώση του αγνώστου και την αμεσότητα στην απεύθυνση στο κοινό και στο συμπαίχτη – ο Φώτης Αποστολίδης και ο Βαρνάβας Κυριαζής δονούνται από το ελάχιστο στο άπειρο, με τέτοιο μέτρο και αφοσίωση που δε σε ενδιαφέρει τίποτα τεχνικό γιατί απλώς έχεις μεταφερθεί στο χώρο και το χρόνο και μεταλαμβάνεις το σώμα και το αίμα τους – ένα τόσο συμβολική και συνάμα ρεαλιστική ταλάντωση – όπως οφείλει κάθε ταλαντούχα ερμηνεία
οι δύο πρώτες σκηνές, που ο καθένας από τους δύο Πάπες εξομολογείται στη νεαρή καλόγρια «της καρδιάς του», έχουμε δυο μονόπρακτα τόσο δυνατά κι αυθύπαρκτα, ακριβώς λόγω αυτής της μαγικής ικανότητας των συντελεστών – η Στέλα Φυρογένη γεννά έναν τόσο εντυπωσιακό χαρακτήρα, μέσα στη λιτότητα, την καταπίεση, την ευγένεια, τα πνιγμένα ένστικτα, το χιούμορ και το σαρκασμό ενώ η Νιόβη Χαραλάμπους μεταμορφώνει τόσο μαγικά και χαρισματικά σε μια σκηνική έκρηξη ζωής, ενέργειας, πάθους, αυθορμητισμού και υποβόσκοντος ερωτισμού που επανερχόμαστε έντονα στο… δεν υπάρχουν «μικροί» ρόλοι – οι σχέσεις που δημιουργούνται πάνω στη σκηνή θέλεις να τις πάρεις μαζί και να τις βλέπεις σε επεισόδια, στην εξέλιξή τους, κάπου στο νέτφλιξ κάποιος αν ακούει
η σκηνοθεσία του Ανδρέα Αραούζου, μέσα σε ένα πανέμορφο σκηνικό (ηχο-τοπίο), διαθέτει την ευφυΐα και το μεγαλείο να παίξει επί ίσοις όροις με όλους τους ηθοποιούς, αφήνοντας χώρο σε όλα τα μικρά να γεννηθούν και σε όλα τα μεγάλα να εννοηθούν τόσο περίτεχνα και τρανά – κανένας περιττός σκηνικός ακροβατισμός – θέατρο που σε γαληνεύει, σου ανοίγει τα μάτια, σε συγκινεί και ναι, σε μετακινεί – αρκεί να θέλεις να μετακινηθείς – μια τελετουργία, που καθιστά την υποκριτική σε ιεροτελεστία και την τέχνη του θεάτρου σε μυσταγωγία – χωρίς τερτίπια – μόνο με τα βασικά συστατικά του: αισθητική, λόγος, επικοινωνία, ήθος και φως – που όλα μαζί ταλαντεύονται τόσο αρμονικά, όπως το σύμπαν
συμπαντική πράξη το καλό θέατρο
όπως και ο Εύρος Βασιλείου ένας κομήτης που περιφέρεται με χιούμορ και ιταλική φινέτσα από σκηνή σε σκηνή – oh mio bambino caro
Hebemus Teatro!

Χάρης Αττώνης

Μου φάνηκε πολύ παράτολμο που ο Αραούζος τόλμησε να ανεβάσει τον Πάπα και μάλιστα τόσο κοντά χρονικά με την ταινία(The two Popes). Παρακολουθώ την πορεία του χρόνια τώρα και πραγματικά έχω δει πολύ αξιόλογες παραστάσεις από αυτόν και την Alpha Square . Μπήκα στο Θέατρο Δέντρο με πολλές επιφυλάξεις, επιφυλάξεις που λιγόστεψαν όταν αντίκρυσα το εντυπωσιακό σκηνικό του Γενεθλή και που εξαφανίστηκαν όταν ξεκίνησε το έργο. Τον Βαρνάβα τον θαυμάζω, είναι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του Κυπριακού θεάτρου, όμως αυτό που είδα χτες πραγματικά με εντυπωσίασε, ο τρόπος που κέντησε τον πάπα του, η κίνηση, το βλέμμα η φωνή η εξέλιξη, εξαιρετική και η Στέλλα όπως και η Νιόβη και ο Φώτης. Μπράβο μπράβο! Να πάτε τώρα

Μιχάλης Παπαδόπουλος

Εξαιρετική παράσταση. Δεν ξέρω ποιον από τους συντελεστές να συγχαρώ πρώτο και τι να πρωτοαναφερω. Κάνατε φοβερή δουλειά και το αποτέλεσμα ήταν απλά καθηλωτικό. Σας ευχαριστώ. MK

Εξαιρετική η παράσταση. Εξαίρετος κι ο Βαρνάβας Κυριαζής. ΑΚ

Καταπληκτικη παρασταση! Μπραβο σε ολα τα παιδια! ΕΑ

Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της υπεροχής σας παράστασης! ΚΚ

Μια ακόμα μια άρτια παράσταση της Alpha square! Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους τους συντελεστές!! Ευχαριστούμε θερμά για το υπέροχο ταξίδι!!! ΛΧ

Απολαυστικό, με “πνευματική” ένταση και χιούμορ, σκηνοθετική και ερμηνευτική δεξιοτεχνία! Συγχαρητήρια πολλά σε όλη την ομάδα! ΣΜ

Η όλη σύλληψη, ατμόσφαιρα, εκτέλεση με άγγιξαν βαθιά. ΑΔ

Συγχαρητήρια για την εξαίρετη παράσταση και πολύ συγκινητική που είδα απόψε! KA