Μια Ζωή Γερμανική

Το Σατιρικό Θέατρο και η Alpha Square σε μια πρώτη σύμπραξη παρουσιάζουν την Πανελλήνια Πρώτη του έργου «Μια Ζωή Γερμανική» του Κρίστοφερ Χάμπτον, με την Δέσποινα Μπεμπεδέλη σε σκηνοθεσία Ανδρέα Αραούζου

Το νέο έργο του πολυβραβευμένου Κρίστοφερ Χάμπτον, το οποίο έκανε πρόσφατα πρεμιέρα στο Λονδίνο με την κορυφαία Dame Maggie Smith να επιστρέφει στη σκηνή, κάνει Πανελλήνια Πρεμιέρα στην Κύπρο στις 6 Μαρτίου.

Το έργο «Μια Ζωή Γερμανική» είναι βασισμένο στη ζωή και την μαρτυρία της Brunhilde Pomsel – μια ζωή που καλύπτει τον εικοστό αιώνα. Πέρασε δύσκολους καιρούς για να τα βγάλει πέρα ως γραμματέας τη δεκαετία του 1930 στο Βερολίνο, με τελευταίο της εργοδότη τον Τζόζεφ Γκέμπελς. Το έργο του Χάμπτον βασίζεται στην μαρτυρία που έδωσε η Pomsel όταν επιτέλους έλυσε τη σιωπή της σε μια ομάδα Αυστριακών κινηματογραφιστών το 2016, λίγο πριν πεθάνει, στην ηλικία των 106.

 «Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε. Ή πολύ λίγο. Τίποτα περισσότερο απ’ ότι όλοι οι άλλοι. Άρα δεν μπορείτε να μου προκαλέσετε ενοχές.»

Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη θα αναλάβει αυτό το ρόλο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Αραούζου, σε μια πρώτη σύμπραξη μεταξύ του Σατιρικού Θεάτρου και της Alpha Square. Η Πανελλήνια Πρώτη του έργου «Μια Ζωή Γερμανική», σε μετάφραση Ανθής Ζαχαριάδου και σκηνικά-κοστούμια Λάκη Γενεθλή, θα δοθεί στην Κεντρική Σκηνή του Σατιρικού Θεάτρου.

Χορηγοί: Πολιτιστικές Υπηρεσίες | ΟΠΑΠ | Royal Crown Insurance

Χορηγοί Επικοινωνίας: η τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΡΙΚ | Δίεση 101,1 | ADBOARD

Η Εκδήλωση πραγματοποιείται με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, μέσα από το πρόγραμμα «ΠΟΛΤΙΣΜΟΣ» ΓΙΑ ΤΟ 2020.

Performances and Booking

 

*** ΝΕΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

Κεντρική Σκηνή, Σατιρικό Θέατρο, Λευκωσία
4, 5, 10, 11 και 12 Σεπτεμβρίου 2020, στις 8.30 μμ

Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο, Λεμεσός
Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 2020, στις 8.30 μμ

Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο, Πάφος
Πέμπτη, 24 Σεπτεμβρίου 2020, στις 8.30 μμ

***

 

Πρεμιέρα: Παρασκευή, 6 Μαρτίου 2020, στις 8.30 μμ

Κεντρική Σκηνή, Σατιρικό Θέατρο, Λευκωσία
Παραστάσεις: 7, 8, 12, 13, 14, 15, 21 και 22 Μαρτίου 2020
Ώρα έναρξης: 8.30 μμ (6.30 μμ τις Κυριακές)
Πληροφορίες/Κρατήσεις: 22312940, 22421609. 

Πάφος: Τετάρτη, 8 Απριλίου 2020, Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο, 8.30 μμ

Λάρνακα: Τετάρτη, 29 Απριλίου 2020, Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Σκάλα, 8.30 μμ

Λεμεσός: Πέμπτη, 7 Μαΐου 2020, Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο, 8.30 μμ (τηλ. ταμείου 25377277)

 

Γενική είσοδος: €12

Εισιτήρια και για τις τρεις πόλεις:
www.soldoutticketbox.com και από τα ταμεία των θεάτρων (Σατιρικό και Παττίχειο).

Credits

Μια Ζωή Γερμανική του Κρίστοφερ Χάμπτον. Βασισμένο στο ντοκιμαντέρ «A German Life» των Christian Krönes, Olaf Müller, Roland Schrotthofer και Florian Weigensamer / Blackbox Film & Media Productions

Μετάφραση: Ανθή Ζαχαριάδου

Σκηνοθεσία: Ανδρέας Αραούζος

Σκηνικά-Κοστούμι: Λάκης Γενεθλής

Προβολές/Φωτογραφίες/Τρέιλερ: Νίκος Μυλωνάς

Στο ρόλο της Μπρούνχιλντε Πόμζελ η Δέσποινα Μπεμπεδέλη

Σχεδιασμός και χειρισμός φωτισμού: Βικέντιος Χριστιανίδης
Σχεδιασμός αφίσας και προγράμματος: Λέανδρος Ταλιώτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριαλένα Παπαδοπούλου
Ευχαριστίες για τους ήχους στον Σωτήρη Μάρο

Μια συμπαραγωγή του Σατιρικού Θεάτρου και της Alpha Square

Reviews

Δημοσιευμένες κριτικές και άρθρα:

“Μετά τη Λευκωσία και την Αθήνα, παρουσιάστηκε πρόσφατα και στη γερμανική πρωτεύουσα στο κατάμεστο Acker Stadt Palast, με το κοινό να καταχειροκροτά τους συντελεστές αδιάκοπα σε μια έντονα φορτισμένη ατμόσφαιρα. Στιγμές υπαρξιακής περισυλλογής και ιστορικού αναστοχασμού.”

Δήμητρα Κυρανούδη, Deutsche Welle, Βερολίνο, 10/6/23

“Μόνο μια ηθοποιός της κλάσης της μπορεί από την αρχή να δημιουργήσει την αίσθηση της αμφισημίας των λεγόμενων της Πόμζελ, όταν από τη μία αποδίδεται η δική της αλήθεια και από την άλλη δημιουργείται το χάσμα με την ιστορική αλήθεια.

…Ο συγκρατημένος υποκριτικός της τρόπος, όπως και όλη η σκηνοθετική στάση του Αραούζου, δεν δίνουν ευκολίες στο κοινό, δεν το κατευθύνουν. Οι θεατές μπορούν, αν θέλουν, να σκεφτούν πόσα κατακάθια αφήνει πάνω τους η δική μας εποχή.”

Νόνα Μολέσκη, Ο Φιλελεύθερος, 15/3/20

η «εμπειρία Μπεμπεδέλη» υπερβαίνει την όποια θεατρική κριτική. Γιατί αφορά στον πολιτισμό μας και στην ποιότητα της ζωής μας, ανάλογα σε ποια Κύπρο επιλέγουμε εντέλει να ζήσουμε.

Σταύρος Χριστοδούλου, Ο Φιλελεύθερος, 15/3/20

 

Σχόλια που έγραψαν θεατές μας:

Μια Ζωή Γερμανική με τη θεά του Κυπριακού θεάτρου, Δέσποινα Μπεμπεδέλη σε σκηνοθεσία του καταξιωμένου σκηνοθέτη Ανδρέα Αραούζου! Όντως η κ Μπεμπεδέλη έδωσε ένα θεατρικό master class ενσαρκώνοντας την Brunhilde Pomsel κ πρόσφερε δυνατά συναισθήματα στους θεατές. Θερμά συγχαρητήρια κ στους δύο! ΛΜ

Καθηλωτική η σημερινή πρεμιέρα. Εξαιρετική η ερμηνεία της κας Μπεμπεδέλη. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους. ΘΣ

Εξαιρετική παράσταση ! Συγχαρητήρια σε όλους και ιδιαίτερα στην μοναδική Μπεμπεδέλη. ΑΦ

Δεν έχω λόγια να περιγράψω την ερμηνεία της κυρίας Μπεμπεδέλη… ΒΠ

Συγχαρητήρια! Μια εξαιρετικά ώριμη δουλειά, λιτή, ουσιαστική και απέριττη. Μπράβο! ΚΑ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! ΜΚ

Συγκλονιστική η Μπεμπεδέλη! ΧΜ

Εξαιρετικό!!! Δεν έχω λόγια. Αλήθεια. Εξαιρετικό. Συγχαρητήρια. ΜΟ

Οτι και να πουμε ειναι λιγο!
Μπραβο σε ολους τους συντελεστες και ιδιαιτερα στην κα Μπεμπεδελη και τον Ανδρεα Αραουζο.
Μια ακομη εξαιρετικη, προσεγμενη παραγωγη, οπως αλλωστε μας εχουν συνηθισει!
Σας ευχαριστουμε❤️

Εξαιρετική παράσταση, μοναδική εμπειρία και σκηνοθεσία. ΓΤΤα φώτα χαμηλώνουν και η κυρία Δέσποινα Μπεμπεδέλη μπαίνει στη σκήνη. Κάθεται στην πολυθρόνα της και ξετυλίγει την ιστορία της Brunhilde…και το «Μια ζωή Γερμανική» από το Σατυρικό και την Alpha Square, γίνεται η πιο σημαντική παράσταση της χρονιάς,( εγώ θα έλεγα της δεκαετίας)..γιατί η κυρία Μπεμπεδέλη δίνει μαθήματα υποκριτικής, ζωής και τέχνης. Κάποιος θα πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσει πως η συγκεκριμένη κυρία είναι πια εθνικός θησαυρός, τόσο πολύτιμη όσο το άγαλμα της Αφροδίτης, το σκήπτρο του Κουρίου, τον ναό του Απόλλωνα και αυτό γιατί συνεχίζει να εξελίσσει ακόμα και το τέλειο και την ίδια στιγμή να κάνει διάλογο με το νέο, το καινούργιο(Δεν έχω δει ποτέ ξανά έναν τόσο νέο άνθρωπο). Έφυγα από το θέατρο γεμάτος, νοιώθοντας πράγματα, γεμάτος ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που γέννησαν αυτό που είδα. Για αυτό το θεσπέσιο αποτέλεσμα. Ευχαριστώ! Αγοράστε εισιτήριο ΤΩΡΑ!!!!
Μιχάλης Παπαδόπουλος

Ταπεινά σας ευχαριστούμε για μια παράσταση με νόημα και ουσία. Η όλη σκηνοθεσία ήταν αυτή που έπρεπε να είναι αναδεικνύοντας τη φιγούρα της πρωταγωνίστριας και τα βιώματά της. Έννοιες όπως κακό, καλό, δίκαιο, άδικο, πόνος, αγάπη διαπλέκονται για να αναδείξουν μια ταραγμένη -για την ιστορία της ανθρωπότητας- περίοδο.
ΔΠ

Η μεγάλη Μπεμπεδέλη στα καλύτερα της και η σκηνοθεσία εξαιρετική! Ευχαριστούμε!
ΑΓ

Βαθιά υποκλιση στον θρύλο Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Η ηθοποιός που ξεπερνά κάθε έργο και κάθε κριτική. Ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του Κυπριακού θεάτρου.
ΜΧ

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω απόψε στην παράσταση «Γερμανική Ζωή», μια συγκλονιστική ερμηνεία από την κυρία Μπεμπεδέλη υπό την εξαίρετη σκηνοθεσία του Ανδρέα Αραούζου. Απλά υποκλίνομαι.
ΞΞ

Η συγκλονιστική ερμηνεία της δεν σ’αφήνει ούτε να αναπνεύσεις, μήπως και χάσεις μια λέξη, μια κίνηση, γιατί μπορεί να κάθεται στην πολυθρόνα όμως η κίνηση υπάρχει στο βλέμμα, στην έκφραση, στα χέρια.
ΟΓ

Υπέροχη παράσταση, συγχαρητήρια! Η Μπεμπεδέλη φοβερή και η σκηνοθεσία φανταστική, ευχαριστούμε! ΑΚ

Το χειροκρότημα που δεν σταμάτησε ποτε..δείχνει το μεγαλείο της. Ανατριχιαστικά υπεροχη ! ΕΠ

*κάτι μικρό για τη μεγάλη Δέσποινα Μπεμπεδέλη
Χθες βρέθηκα μάρτυρας μιας παράστασης που είναι από τις σπουδαιότερες της ζωής μου. Και αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πολύ λίγος, γιατί δε μιλάμε μόνο για μια παράσταση, μια ερμηνεία, σκηνοθεσία, ιστορία – μιλάμε για μια ολοκληρωτική εμπειρία που ως θεατής είναι ευλογία να έχεις την τύχη να βιώσεις έστω μια φορά στη ζωή σου.
To «Μια Ζωή Γερμανική» του Christopher Hampton, σε μετάφραση Ανθής Ζαχαριάδου και σκηνοθεσία Ανδρέα Αραούζου είναι η εξομολόγηση της Brunhilde Posmel, της γραμματέα του Γκαίμπελς. Μα πολύ περισσότερο, είναι η ιστορία του πιο ακραίου καθεστώτος των τελευταίων αιώνων, ιδωμένη από την «άλλη πλευρά». Ένα θέμα τόσο ευαίσθητο και ταμπού που θα ήθελε πολύ αριστοτεχνική διαχείριση για να γίνει πανανθρώπινο, να σε αφορά, να σε προβληματίσει και πολύ περισσότερο να σε συγκινήσει. Η σκηνοθεσία δε στήνει στον τοίχο την (αντί-)ηρωίδα, ούτε επιθυμεί να καταδικάσει, να κρίνει ή το αντίθετο, να αποθεώσει και να δικαιολογήσει γεγονότα που έχουν ήδη κριθεί από την ιστορία. Με μια γυναίκα που η ίδια η ζωή έχει πια τιμωρήσει στη μακροβιότητά της, που έχει συμβιβαστεί με το παρελθόν και τη μοναξιά της, που δεν αρνείται όσα ήταν και έπραξε, παρουσιάζεται η τραγική εικόνα μιας πραγματικότητας που κανείς δε θα ήθελε να ήταν μέρος της, από καμία πλευρά. Το σκηνικό γίνεται ο καμβάς, το κέλυφος μέσα στο οποίο γεννιέται μια σπουδαία προσωπικότητα για πρώτη και τελευταία της φορά, στο αληθινό της μέγεθος, με προβολές στο εφιαλτικό παρελθόν, στην ίδια της την ενοχή, με ένα τρόπο τόσο κινηματογραφικό, μινιμαλιστικό και συνάμα δωρικό, ευφυή και δοτικό που ξεχνάς ότι είσαι στο θέατρο, ανάμεσα σε άλλους θεατές και μεταφέρεσαι στον εφιάλτη του Τρίτου Ράιχ αλλά πολύ περισσότερο στις ρωγμές μιας γυναίκας που σου θυμίζει τόσο τη μητέρα, τη γιαγιά σου, τον ίδιο σου τον εαυτό…
Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη γίνεται ο δοχείο που κατοικεί η ψυχή και το πνεύμα, η καρδιά και η μνήμη της Brunhilde. Ο χρόνος σταματάει, η σιωπή κατακλύζει την αίθουσα και μόνο η εύθραυστη και μεγαλειώδης φωνή της ηθοποιού πελεκίζει λέξη τη λέξη τα συναισθήματά σου, σαν μουσική βγαλμένη από την παρτιτούρα της υπεροχής και τόσο καίριας μετάφρασης. Με την πιο άρτια και σύγχρονη τεχνική που έχω δει ποτέ σε ηθοποιό, με τη μεγαλύτερη ταπεινότητα που έχω δει ποτέ να αντιμετωπίζεις ένα ρόλο, με το μέγεθος ενός θηρίου που μπορεί να κατασπαράξει και τον πιο ανυποψίαστο, δύσκολο θεατή.
Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη παραδίδει γενναιόδωρα το πιο πολύτιμο Masterclass που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει και θεωρώ χρέος του καθενός, εργαζόμενου στο θέατρο, στις τέχνες ή απλώς στη ζωή, να δώσει την ευκαιρία στον εαυτό του να την παρακολουθήσει. Να πάρει αυτοκίνητα, λεωφορεία πλοία και αεροπλάνα και να γίνει μάρτυρας της πιο συναρπαστικής παράστασης που μπορεί να δημιουργήσει ο άνθρωπος για τον άνθρωπο.
Θα μπορούσα να γράψω και άλλα πολλά για αυτό που βίωσα μα δυστυχώς θα αδικούσα το μεγαλείο και τη σπουδαιότητά της. Απλά δείτε το!
Μακάρι αυτή η παράσταση να ταξιδέψει στον κόσμο και να αποδείξει ότι η Κύπρος παράγει πολιτισμό αξιοζήλευτο – world class που θα λέγαμε και στη γλώσσα μας! Με μια ηθοποιό από τις πολύ μεγάλες εκεί στο μικρό μας πλανήτη και μια παράσταση που προάγει και επαναπροσδιοριζει το σύγχρονο theatre universalis.
Χάρης Αττώνης

ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ. Υποκλίνομαι στο ταλέντο κ την Νιότη της Σπουδαίας μας κας Δεσποινας! ΘΑ

Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον το κείμενο, υπέροχη η Δέσποινα και σοφά λιτή η σκηνοθεσία. Από τις παραστάσεις εκείνες που για καιρό μετά τις σκέφτεσαι και χαίρεσαι που τις είδες. Δεν έχω τίποτ’ άλλο να πω πάρα μπράβο. Σ’ όλους σας. ΛΖ

Αυτό που παρακολούθησα απόψε δεν ήταν απλώς μια συγκλονιστική παράσταση! Ένοιωσα ότι βίωσα μια ιστορική στιγμή του κυπριακού θεάτρου!!! Ευχαριστώ για ακόμα ένα υπέροχο ταξίδι! ΛΧ

Συγχαρητήρια! Εξαιρετικό! Δικαίωση και λύτρωση μου προκάλεσε το εργο!!!! ΓΚ

Κριτικές και σχόλια από την παράσταση στην Αθήνα, 20/9/22
Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, Κεντρική Σκηνή
στο Πλαίσιο της Εβδομάδας Κυπριακού Θεάτρου στην Αθήνα

“…Και η Δέσποινα Μπεμπεδέλη περπατάει με μαεστρία σ’ αυτό το μεταίχμιο, σ’ αυτό το παιχνίδι αμφιβολίας και πειθούς. Με καθηλωτική μαεστρία. Με την κάθε λέξη ν’ ακούγεται, μαζί με την κάθε ρωγμή της, την κάθε απόχρωσή της. Μ’ έναν τρόπο γήινο και μαζί σταθερό και δυναμικό.” Όλγα Σελλά, Ο Αναγνώστης, 22/9/22

Θερμότατα συγχαρητήρια  για αυτό το αριστούργημα που είδα χθες το βράδυ! Το χειροκρότημα τα είπε όλα νομίζω! ΜΧ

Έφυγα από το θέατρο γεμάτη και ευχαριστώ και τους δυο για αυτή την εμπειρία – γιατί ήταν εμπειρία η δουλειά σας… ΣΚ

Δεν ξέρεις τι είναι standing ovation, αν δεν έχεις δει την αποδοχή του κόσμου στο πρόσωπο της Μπεμπεδέλη, στο τέλος όποιας παράστασής της. ΧΒ

Θερμα συγχαρητηρια συγκλονιστική η παρασταση απόψε… ΒΘ

Καθηλωτική παράσταση, φοβερή ερμηνεία συγκινητικό φινάλε!!!! Όλα όσα ειπώθηκαν στην παράσταση μου ήταν γνωστά…αλλά να τα βλέπεις να εξιστορούνται εμπρός σου με την αφέλεια της εποχής εκείνης από μια ηλικιωμένη που κάνει τον απολογισμό της είναι άλλο πράγμα!!! ΘΡ